نشست «دولتمردان دفاع مقدس» ايده‌اي قابل تحسين بود كه از سوي رياست‌جمهوري عصر روز شنبه در سالن اجلاس برگزار شد؛ نشستي كه ذكر خاطرات دوران ۸ سال جنگ تحميلي با عراق  لبخند را بر لبان حاضران آورد اما در عين حال غم و افسوسي در دل‌هايشان نشاند. آنها به ياد آوردند آنچه رزمندگان در روزهاي جنگ تحميلي درذهن داشتند جز حفظ ميهن ومردم اين كشور نبود و چه مخلصانه براي رفتن روي مين‌ها از يك ديگر سبقت مي‌گرفتند و افسوس خوردند كه امروز هستند آناني كه ديگر حفظ وحدت برايشان اهميتي ندارد و آنچه در ذهن آنها جريان دارد جز رسيدن به كرسي‌هاي قدرت نيست. عصر شنبه آناني هم در سالن اجلاس بودند كه ذره‌اي از عهد خود با مردم عقب‌نشيني نكردند و در روزگاري كه عده‌اي براي تصاحب پول و مقام ارزش ها و اهداف انقلاب را به سخره مي‌گيرند، آنان صبورانه در برابر ناشكيبايي‌هايي و تهمت‌هايي كه به آنان زده شده و مي‌شود، سكوت مي‌كنند، چون مي‌دانند اين روزها نيز مي‌گذرد و روسياهي نصيب آناني خواهد شد كه به اعتماد ملت «نه» گفتند! بهزاد نبوي روزشنبه پس از مدت‌ها در جمع رفقاي ديروز كه معدودي از آنها امروز سعي در فراموش كردن با هم بودن‌هاي گذشته را دارند لبخند زد تا يادشان بيايد براي چه اهدافي از خود گذشتند و امروز حتي حاضر نيستند از كرسي كوچك در تشكيلات قدرت كه برايشان نان دارد بگذرند.

غایب رديف نخست نشست شنبه

اما غايب نشست دولتمردان دفاع مقدس در عصر شنبه همان شخصيتي بود كه كرسي خالي كنار رئيس‌جمهور كه در برخي تصاوير مشخص است شايد براي او در نظر گرفته شده بود. پيش از آغاز نشست هم ايسنا نام او را در ميان سخنرانان منتشر كرده بود و او شخصيتي نبود جز حجت الاسلام والمسلمین علي اكبر ناطق نوري كه از سال ۶۰ تا ۶۴ بر مسند وزير كشور نشسته بود، يعني در سال هاي جنگ در مسندي قرار داشت كه از حساسيت فوق العاده‌اي برخوردار و نيازمند وزير باتدبير بود كه ناطق نوري به خوبي توانست آرامش را در استان ها به ويژه استان هايي كه در معرض حملات عراق قرار داشتند، حاكم كند. اما چرا ناطق نوري در اين نشست حضور پيدا نكرد؟ غيبت شيخ نور در نشست عصر شنبه تا امروز به يك  معما تبديل شده است؛ چرا كه او ۴ شهریور در مراسم آغاز سال تحصيلي مدرسه علميه امام حسن مجتبي(ع) كه خود مديريت آن را بر عهده دارد حضور يافت  و سخنراني كرد.

چرا ناطق نوري نيامد؟

برخي دلواپسان سعي دارند سخنراني نكردن ناطق نوري در اين نشست را تبديل به يك داستان كنند كه پايان آن نشان‌دهنده اختلاف شيخ نور با ‌ميهمانان رديف نخست سالن اجلاس يعني آيت ا... هاشمي و دكتر روحاني باشد، اما اين تصور بسيار خام و مضحك است و البته نخ نما شده! آرمان امروز چند روز پيش هم به تلاش هاي بي حاصل دلواپسان در مسير اختلاف افكني ميان ناطق نوري و ديگر بزرگان اشاره كرده و نوشته بود كه «ناطق نوري هم در پاسخ به اين تفرقه افكني‌ها گفته است:«رابطه بنده با آقاي هاشمي يك رابطه قديمي است و سابقه دوستي ما هم مربوط به سال ۴۲ و شروع مبارزه در قم هست و من از آنجايي كه آقاي هاشمي را از پيشكسوتان انقلاب و مبارزه مي‌دانم، به همين مناسبت احترام ويژه‌اي هم براي ايشان قائل هستم.» از سوي ديگر باز هم آرمان امروز پيش از اين از حسنه بودن تعامل ميان روحاني و ناطق نوري روايت‌هاي تاييد شده‌اي منتشر كرده بود كه نمونه آن همراهي ناطق نوري با رئيس‌جمهور براي عبور از هجمه‌هاي دلواپسان بود كه فيش‌هاي حقوقي نمونه‌اي از آنها بود. همين چندي پيش بود كه ناطق نوري گفت:«من از دكتر روحاني خواهش مي‌كنم كه اين موضوع را جدي بگيرند. البته اينها مربوط به اين دوره نيست و متعلق به دوره‌هاي مختلف است كه امري اشتباه است. اين پرداخت‌ها طبق قانون‌ها و آيين‌نامه‌هاي غلط است، مثلا تحت عنوان پاداش در شركت‌هاي دولتي اين حقوق‌ها تعلق مي‌گيرند؟ پاداش چيست؟» بنابراين علت اين ماجرا در صف نخست ‌ميهمانان نشست سالن اجلاس نيست و شايد بايد در رديف هاي بعدي به دنبال سخنراني نكردن ناطق نوري گشت.

پيام غيبت ناطق نوري

طي سال‌های اخير بزرگان سياست كه در دولت‌هاي قبل داراي مسئوليت هايي بودند، گرايشات فكري مختلفي داشتند و مانند زمان دفاع مقدس نبود كه همه بدون توجه به سلايق سياسي و گرايشات جناحي تنها به سمت تحقق يك هدف گام بردارند، بنابراين برخي بودند كه آن آرمان ها و اهداف را فراموش كردند و در مسيري گام گذاشتند كه براي تحقق اهدافشان بايد آن ايثارهاي زمان دفاع مقدس را در صندوقچه خاطرات نگه داشته و از مسيرهايي حركت كنند كه سبب دلخوري همرزمان آن روزهاي طلايي از خودگذشتگي بود. ناطق نوري اما پايبند به اهداف و عهدهاي آن روزها است، چنانكه چندي پيش تعريف كرد:«در بازديد ما از جبهه‌ها به خاطر اينكه دست ما به امام رسيده بود ما را مي‌بوسيدند. در يكي از اين بازديدها جواني گريه مي‌كرد و مي‌گفت كه امام را نديده است، وقتي برادر من به او گفت كه تو را مي‌برم تا امام خميني (س) را ببيني، آن جوان در پاسخ گفت كه تا جنگ هست، پيمان بستم جنگ را ترك نكنم.»اين خاطره ناطق نوري پيام هاي زيادي داشت كه مهم‌ترين آن تاكيد بر پايبندي به اهدافي بود كه برای نيل به آن حاضر بودند از جان و مال خود ايثار كنند و نيامدنش شايد براي دلخوري از مسيرهايي است كه برخي ‌ميهمانان رديف دوم تا آخر براي رسيدن به قدرت طي كردند. به هر حال غيبت ناطق نوري در نشست عصر شنبه سالن اجلاس معمايي است كه تا اعلام خودش حل نشده باقي مي‌ماند.